Το περιεδρικό συρίγγιο αποτελεί μια πάθηση που αντιμετωπίζεται στην πλειοψηφία της χειρουργικά, καθώς δεν είναι εφικτό να επουλωθεί από μόνο του. Για την αντιμετώπιση της πάθησης υπάρχουν αρκετές διαφορετικές τεχνικές. Η βέλτιστη επιλογή για τον κάθε ασθενή εξαρτάται από τη θέση του συριγγίου και από τη μορφή της πορείας του, δηλαδή αν είναι απλή ή διακλαδίζεται σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Σε αρχικά στάδια η θεραπεία ενός περιεδρικού συριγγίου περιλαμβάνει την παροχέτευσή του με τοποθέτηση seton.

Η τοποθέτηση seton είναι μια μικρή χειρουργική επέμβαση που διενεργείται υπό γενική αναισθησία, κατά τη διάρκεια της οποίας τοποθετείται ένα κομμάτι καουτσούκ, ράμματος ή μεταξιού, καθ’όλη την έκταση του πόρου του συριγγίου, και στη συνέχεια πραγματοποιείται η στερέωση των δύο άκρων του εξωτερικά περιλαμβάνοντας και το τμήμα του σφιγκτήρα όπου εντοπίζεται το εσωτερικό στόμιο του συριγγίου. Το seton διαμορφώνει ένα δαχτυλίδι γύρω από την περιοχή του πρωκτού, το οποίο περιλαμβάνει τον πόρο του συριγγίου. Με αυτό τον τρόπο, διευκολύνεται η παροχέτευση του συριγγίου και η υποχώρηση της φλεγμονής. Έπειτα, το υλικό αυτό σφίγγεται σταδιακά, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η σταδιακή διατομή του πρωκτικού σφιγκτήρα.

Η θεραπεία περιεδρικού συριγγίου με τοποθέτηση seton πραγματοποιείται σε περίπτωση που ο συριγγιώδης πόρος παρουσιάζει διακλαδώσεις και διέρχεται μέσα από τους πρωκτικούς σφιγκτήρες. Σε αυτή την περίπτωση, η διενέργεια χειρουργικής επέμβασης με διατομή του πόρου του συριγγίου δεν είναι εφικτή, καθώς συνεπάγεται επίσης τη διατομή ενός μεγάλου τμήματος του σφιγκτήρα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ακράτεια αερίων και κοπράνων. Η τοποθέτηση seton επιλέγεται έναντι της χειρουργικής επέμβασης συριγγοτομής και σε περιπτώσεις ασθενών με τον ιό HIV και με νόσο του Crohn. Άτομα με ιστορικό πολλαπλών συριγγίων ή που έχουν υποβληθεί σε επεμβάσεις που αφορούν την περιοχή του σφιγκτήρα στο παρελθόν, αλλά και ηλικιωμένοι με εξασθενημένους πρωκτικούς σφιγκτήρες αποτελούν βασικούς υποψήφιους για την εφαρμογή της συγκεκριμένης τεχνικής.

Με τη σταδιακή σύσφιξη του υλικού του seton πραγματοποιείται με αργό και σταδιακό ρυθμό η διατομή των ιστών που σχηματίζουν το περιεδρικό συρίγγιο, ενθαρρύνοντας τη δημιουργία συνδετικού ουλώδους ιστού. Με αυτό τον τρόπο το συρίγγιο παροχετεύεται σταδιακά, οδηγώντας στην υποχώρηση της φλεγμονής και την ανάπτυξη ινώδους ιστού στη θέση του συριγγιώδους πόρου. Με επαναλαμβανόμενη σύσφιξη, το seton ανοίγει αργά την οδό του συριγγίου, με το σετόν να πέφτει τελικά μόνο του χωρίς να χρειάζεται τομή του σφιγκτήρα του πρωκτού. Η τεχνική αυτή εφαρμόζεται για χρονικό διάστημα που κυμαίνεται από 8-12 εβδομάδες. Ωστόσο, μπορεί να μείνει στη θέση του για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ή ακόμα και επ’ αόριστον. Αυτό εξασφαλίζει περαιτέρω παροχέτευση τυχόν αποστήματος και καθίζηση της φλεγμονής.

Η τοποθέτηση seton αποτελεί ανώδυνη διαδικασία, χωρίς να παρουσιάζει παρενέργειες. Μόλις πραγματοποιηθεί η παροχέτευση του συριγγίου, η υποχώρηση της φλεγμονής και η δημιουργία ενός νέου ινώδους πόρου, τότε ο αρμόδιος χειρουργός μπορεί να προχωρήσει στη διενέργεια άλλων επεμβάσεων, όπως συριγγοτομής, για την επίτευξη μόνιμων αποτελεσμάτων. Η θεραπεία περιεδρικού συριγγίου με τοποθέτηση seton ελαχιστοποιεί την πιθανότητα υποτροπών, ωστόσο εξαιτίας της σύσφιξης και διατομής του πρωκτικού σφιγκτήρα ενδέχεται να προκαλέσει μερική ή ολική ακράτεια.