Ο καρκίνος του στομάχου αναπτύσσεται όταν τα κύτταρα σε οποιοδήποτε μέρος του στομάχου αναπτύσσονται και διαιρούνται ανεξέλεγκτα, σχηματίζοντας έναν όγκο. Ο όγκος αυτός μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του στομάχου, ωστόσο στην πλειοψηφία των περιπτώσεων εντοπίζεται αρχικά στον αδενικό ιστό στην εσωτερική επιφάνεια του στομάχου. Ο συγκεκριμένος τύπος καρκίνου του στομάχου ονομάζεται αδενοκαρκίνωμα, και εκδηλώνεται όταν η εσωτερική επένδυση του τοιχώματος του στομάχου παρουσιάζει μια μη φυσιολογική ανάπτυξη. Αυτή η διαδικασία γενικά συμβαίνει με αργούς ρυθμούς. Συνήθως, ο καρκίνος του στομάχου αναπτύσσεται για πολλά χρόνια.

Το στομάχι αποτελεί ένα τμήμα του του ανώτερου πεπτικού συστήματος, με κύριο ρόλο την πέψη της τροφής και τη μεταφορά των θρεπτικών συστατικών στα υπόλοιπα πεπτικά όργανα, δηλαδή στο λεπτό και το παχύ έντερο. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του στομάχου. Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν ορισμένες ασθένειες και καταστάσεις, όπως βακτηριακές λοιμώξεις από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, η οποία αποτελεί μια κοινή λοίμωξη στην περιοχή του στομάχου που μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε έλκη, η ύπαρξη όγκων σε άλλα μέρη του πεπτικού συστήματος. Στις αιτίες εκδήλωσης καρκίνου του στομάχου περιλαμβάνονται παράλληλα οι πολύποδες στομάχου, δηλαδή μια μη φυσιολογική ανάπτυξη ιστού που διαμορφώνεται στην επένδυση του στομάχου, ή κληρονομικά γενετικά σύνδρομα, όπως το σύνδρομο Lynch.

Ο καρκίνος του στομάχου εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα προχωρημένης ηλικίας, τα οποία είναι συνήθως άνω των 60 ετών, ή έχουν οικογενειακό ιστορικό εκδήλωσης της νόσου. Παράγοντες όπως η παχυσαρκία, οι ελλιπείς διατροφικές συνήθειες όπως η υπερβολική κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών και κρέατος, η ανεπαρκής πρόσληψη φυτικών ινών συντελούν στην εμφάνιση της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου. Παράλληλα, συνήθειες όπως το κάπνισμα και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, λειτουργούν επιβαρυντικά ως προς την εκδήλωση της νόσου.

Ο καρκίνος του στομάχου μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι συνήθως δεν εμφανίζουν συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Ως αποτέλεσμα, συχνά δε διαγιγνώσκεται μέχρι να εισχωρήσει σε πιο βαθιά σημεία του τοιχώματος του στομάχου, να έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες, σε κοντινά ή πιο μακρινά όργανα. Σε πρώιμα στάδια, τα συμπτώματα είναι ασαφή και ομοιάζουν με εκείνα που παρουσιάζουν λοιμώξεις του στομάχου, όπως δυσπεψία και πόνοι στο στομάχι.

Οι ασθενείς με καρκίνο του στομάχου εμφανίζουν κατά κύριο λόγο έντονο κοιλιακό άλγος ή δυσφορία, δυσπεψία, δυσκαταποσία, απώλεια όρεξης και βάρους, φούσκωμα ακόμα και σε περίπτωση μειωμένης θερμιδικής πρόσληψης, ναυτία και έμετο, έντονη κόπωση, ενώ τα κόπρανα αποκτούν αιματηρή και σκούρα απόχρωση. Δυσφαγία μπορεί επίσης να εμφανισθεί, όταν κυρίως ο όγκος εντοπίζεται στην ανώτερη μοίρα του στομάχου. Άλλες κλινικές εκδηλώσεις είναι η γαστρεντερική αιμορραγία, και η εμφάνιση μιας ψηλαφητής μάζας στην περιοχή του στομάχου.

Για τη διάγνωση της νόσου πραγματοποιείται γαστροσκόπηση με ταυτόχρονη λήψη δείγματος για βιοψία, όπου τα θετικά αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του στομάχου. Έπειτα, για την εξακρίβωση του σταδίου του καρκίνου και την ανίχνευση τυχόν μεταστάσεων σε άλλα όργανα διενεργείται αξονική θώρακα και κοιλίας. Ανάλογα με το στάδιο του καρκίνου ορίζεται και η θεραπευτική προσέγγιση. Η διενέργεια χειρουργικής επέμβασης σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία και ακτινοβολία αποτελεί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τη μέθοδο εκλογής. Η επέμβαση που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου του στομάχου διενεργείται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων λαπαροσκοπικά και ονομάζεται Λαπαροσκοπική Γαστρεκτομή.